วิตกจริต เป็นมิติหนึ่งในสี่มิติของการประเมินตัวเองหลัก (core self-evaluations) ซึ่งรวม locus of control (ที่ตั้งการควบคุม), self-efficacy (ประสิทธิศักย์ของตน), และ self-esteem (การเคารพตน)[39]มีการศึกษาแนวคิดเช่นนี้เป็นครั้งแรกในปี 1997[39] และตั้งแต่นั้นมากก็ได้พบหลักฐานว่า เป็นแนวคิดที่สามารถพยากรณ์ผลต่าง ๆ เกี่ยวกับการทำงานในอาชีพได้ โดยเฉพาะก็คือ พยากรณ์ความพอใจในงานและประสิทธิภาพการทำงาน[39][40][41][42][43]